8 Mayıs 2010 Cumartesi

SAAT 05.30


                    Günlerden  3 Mayıs....
                Sabaha karşı 05.30....
Hala kafamın derinliklerinde bir soru...Canım,ruhum,hayat arkadaşım,can yoldaşım  elimi mi bırakacaktı diye...
Pazartesi, salı iki korkunç gün,anlık görmeler,anlık dokunmalar..
Akıl uçmuş,almış başını gitmiş..Korkunç bir kabusun eşiğinde..Uyku yok,binbir düşünce serseri bir mayın gibi turluyordu beynimde..
Derken çarşamba ,perşembe herşey hiçbirşey olmamış gibi geri geldi...
Bugün cuma,canımın elini  sıkı sıkı tuttum ,evimize geldik..Herşey yoluna girdi..
Bir de içimdeki şu deli korkuyu atsam.Hani şu boktan korkuyu..''Ya elimi yine bırakırsa'' korkusunu...
''Hayat pamuk ipliği gibidir ''derler..
Hayır !!!!!
Bence herkesin hayatı kopmayan bir ipten olsun..En azından ben bunu diliyorum..


Fuliş