4 Kasım 2009 Çarşamba

IŞIK YANIYOR!!!!!









                                Ne garip insanlar var ya!!!!
                         Dün gece  aile dostlarımız arasından bir yıldız bilinmeye kaydı...Haberi duyar duymaz bu acıyı paylaşmak için gece vakti arabayla evden çıkmak zorunda kaldım..
                         Felaket geliyorum demez,demedi de tabii..
Göztepe ışıklarda,bir araba sağa dönüşte durmuş bekliyor,hem de yeşil ışıkta..Önce anlam veremedim,bekledim,sonra bir korna çalma gafletinde bulunuverdim..
                         Felaket geliyorum demez....
Arabanın kapısı açıldı,içinden orta yaşlı,bonus kafalı (ama bonusun biraz daha abartılısı)bir adam fırladı,geldi yanıma ''Ne korna çalıyorsun.Görmüyormusun ışıkta bekliyorum'' diye böğürmeye başladı....
                        Felaket geliyorum demez....
''Bana bak yeşil yanıyor ne beklemesi yapıyorsun'' dedim..Adam hala ısrarla ''ışık yanıyor'' diye tepiniyor...
                       Felaket'' geldim '' dedi.Ve ben...
El frenini çektim,kemerimi çözdüm...Ama inmek ne mümkün ..Yan koltuktan annem,arka koltuktan Özden teyzem güçlerini birleştirip,taarruzuma engel oluyorlar...Bu arada,dışarıdaki bonus kafada bunu fırsat bilip azdıkça azıyor...Bir ara adama ''bak gece vakti ,açma başına dert,çıkamıyorum arabadan bu fırsatı değerlendir,git buradan'' diye
bağırdım...Duydumu bilmiyorum,çünkü bizim arabada,''ölümü öp,inme,kızımm,dur,yapma'' gibi  benimkiler çığlık atıyordu...Bence adamın onlardan korkması gerekiyordu ama zavallının basireti bağlandı herhalde...
                     Ve sonunda olan oldu...Arabadan çıktım...
Tabikiiii bizimkilerde arkamdan..
Adam hala böğürüyor ışık yanıyor diye...Özden adama terbiyesiz diye bağırıyor,annem arada tüm kibarlığı ile size yakışıyormu diye söyleniyor.....Etrafta insanlar...Adama anlatmaya çalışıyorlar...Anladım ki,herif ışıkla sıyırmış..Renk umurunda değil...Ona göre ışık ne renk olursa olsun duracaksın..Vay bee...Bir de inip dadaşlık edeceksin....
Adama bir tokat için elimi kaldırdım...Adam bir anda geri sıçrayıp elimden kurtuldu,koşarak arabasına bindi...Ve gazladı kaçtı...
Halbuki daha elim bile deymemişti...
                   Bunlar benim başıma trafikte çok geliyor ya...Direksiyon başında kadın görenler,arabadan fırlıyor,ama kadın amazonsa ayakkabıları bırakıp kaçıyorlar...Veya evdekine yapamadıklarını dışarıda birine yapma fantezisi kuruyorlar,ama bazen ''her kuşun eti yenmez''i böyle öğreniyorlar....
                  Ben sokakların belalısıyım...
                 '' Kan kokurem,belamı arirem,var mı bana yan bakan''  misali....
Laf aramızda,her vukuattan sonra içimi bir korku kaplıyor...
Ama ne yapayım,ben böyleyim,öyle kapıları,camları kilitleyip içeride zangırdayamam....



Fulya
         

Hiç yorum yok: