21 Kasım 2009 Cumartesi

KÜÇÜK DİL GÖRÜNMELİ...


                               


                                Biz kadınlar bağırırız abi...
         Yaşımız önemli değil..Fırsatını kollarız..Buldukmu da bastırırız yaygarayı..
Bence kabahat bizde değil...Dünyaya gelmek için 9 ay vakit geçirdiğimiz yerde.Orada bunları bir şekilde öğreniyoruz..Havasından mı, suyundan mı
neden olduğunu bilemiyorum..Belki de orada zorla 9 ay alıkonulmanın isyanı ile bu hale geliyoruz..
Bakın şimdi,erkekler aynı değil..Onlar çocukluk döneminden sonra bir acaip coollaşıyorlar.O yaygaraları bitiveriyor(istisnalar kaideleri bozmazzzz).
Biz ise buna tüm ömrümüzde devam ediyoruz...
Kendimden örnek vereyim: Mesela ben çok bağırırım hatta bazı bazı bağırmaktan öte böğürürüm..Kimlere mi böğürürüm..Kapıcıya..Bakkala..Manava..Kasaba..Tezgahtarlara..Trafikte sağdan soldan geçenlere...Kısaca herşeye herkese böğürürüm..Bunu nereden öğrendiğime gelince,''valla ben suçsuzum'' doğduğum anda böğürmeye başladığıma göre bunu içeride öğrendim..Ve öyle iyi bir eğitmene çatmışım ki sormayın gitsin...
                     Ayyy!!!Zaten ne o öyle..Sessiz sedasız kalmak...''Vur kafasına,al ekmeği elinden'' gibi..
Bazılarımız pek bir kibardır..Sesleri duyulmaz bile..Ama içinden fırtınaları estirir..
                   Bağırın,böğürün yaaa..Hakkını verin..Sessizlik iyi değildir.Ses varlığımızın göstergesi...

NOT:Bu arada iyice abartıpta kafanızı kırdırmayın...Ufak dozlar halinde..
Bir böğür,bir yokla...


Fulya

Hiç yorum yok: